Czym jest mizofonia?

Już od kilkunastu lat, a dokładniej to od 2000 roku, kiedy to pojawiła się publikacja Margaret M. Jastreboff i Pawela J. Jastreboff usłyszeć można o zjawisku, jakim jest mizofonia. To nic innego, jak wyjątkowa wrażliwość na poszczególne dźwięki. Zaburzenie to potrafi być bardzo uciążliwe w codziennym życiu, a niekiedy nawet utrudniać kontakty międzyludzkie i wykonywanie podstawowych czynności. Pojęcie mizofonii wywodzi się z greckich słów misos, czyli nienawiść oraz fone, co oznacza głos. Nadwrażliwość ta zwykle pojawia się już w młodości i może nasilać się wraz z wiekiem. Dotyczy to również emocjonalności konkretnej reakcji. Mizofonia bardzo często wykrywana jest także u osób cierpiących na zespół stresu pourazowego, autystyków i osób zmagających się z uciążliwymi migrenami lub szumami usznymi, a także u tych, którzy w przeszłości przeszli zapalenie opon mózgowych.

Mizofonia utrudnia prowadzenie normalnego życia?

Nieprzyjemne i szczególnie drażliwe dla uszu dźwięki w perspektywie czasu mogą doprowadzić do nadmiernej złości i agresji, towarzyszącego na każdym kroku uczucia lęku, strachu i przewrażliwienia lub znacznego i długotrwałego pogorszenie samopoczucia. Warto zauważyć, że to jest problematyczne nie tylko dla osób cierpiących na to zaburzenie, ale również najbliższych. Najlepiej zobrazować to na konkretnym przykładzie.

W momencie, gdy mizofonia dotyczy np. mlaskania lub zbyt głośnego przeżuwaniu podczas jedzenia, to spożywanie posiłków w większym gronie lub restauracji może wydawać się zadaniem niemożliwym do przeskoczenia. Dochodzące zewsząd dźwięki w najgorszym wypadku mogą doprowadzić nawet do niekontrolowanego ataku furii. Podobnie sytuacja może wyglądać w przypadku śpiewu ptaków. Wówczas odpoczynek na świeżym powietrzu, relaks z książką w parku lub wieczorne spacery mogą okazać się prawdziwą zmorą.

Leczenie mizofonii

Na tym etapie warto odpowiedzieć sobie na pytanie o to, jakie są główne przyczyny mizofonii. Otóż za główną przyczynę nadwrażliwości na dźwięki uznaje się zaburzoną czynność ośrodków słuchowych mózgu, które odpowiedzialne są za odbiór poszczególnych dźwięków. Warto zauważyć jednak, że mizofonia oraz jej przyczyny w dalszym ciągu pozostają obiektem badań naukowców. Wiadomo jednak, że leczenie mizofonii jest procesem długotrwałym, który wymaga olbrzymiego zaangażowania ze strony pacjenta. W zależności od konkretnych przyczyn i objawów stosowane są dwie metody leczenia:

• nurt poznawczo-behawioralny,
• psychoterapia integratywna,
• terapia habituacyjna.

Oprócz wspomnianych wyżej metod leczenia zaleca się również stosowanie technik relaksacyjnych, które dodatkowo pozwolą kontrolować lub zapanować nad wybuchem niespodziewanych emocji i ukoją nerwy w momencie, gdy na “horyzoncie” pojawi się niepożądany odgłos lub dźwięk. Ciekawym sposobem, aby zwalczyć wybuch niekontrolowanych i negatywnych emocji jest włożenie do uszu słuchawek podczas np. podróży komunikacją miejską lub stoperów, gdy problemem jest chrapanie np. współmałżonka.

Dostrzegasz objawy mizofonii? Konieczna jest wizyta u specjalisty!

Mizofonia jest szczególnie uciążliwa w momencie, gdy nadwrażliwość dotyczy dźwięków, z którymi mamy do czynienia na co dzień. Przykładem może być wyżej wspomniany już śpiew ptaków. Nadwrażliwość ta może dotyczyć nawet kilku dźwięków jednocześnie, które zwykle wydawane są przez osoby z najbliższego otoczenia. Wtedy do najczęstszych objawów zalicza się m.in. nadmierną potliwość, mdłości, stres, przyspieszone bicie serca, irracjonalny lęk, a w niektórych przypadkach także omdlenia.

W przypadku zauważenia u siebie, któregokolwiek z objawów konieczne jest natychmiastowe zgłoszenie się do specjalisty, który m.in. po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu będzie w stanie określić, czy problem spowodowany jest właśnie mizofonią. Odpowiednio szybka reakcja pozwoli na natychmiastowe wdrożenie leczenia, a co za tym idzie – nasilania się objawów i zaoszczędzenia sobie (i bliskim) sporej dawki zupełnie niepotrzebnych nerwów i negatywnych emocji.